Kasas Suresinin Türkçe Okunuşu

Bu web sitesi yalnızca bilgilendirme amaçlıdır ve dini veya manevi tavsiye niteliği taşımaz. İçeriklerin doğruluğu ve güncelliği için çaba gösterilse de, herhangi bir hata veya eksiklikten kaynaklanabilecek sonuçlardan sorumluluk kabul edilmez. Kendi durumunuza uygun olarak bir uzmana veya güvenilir bir kaynağa danışmanız önerilir.

Giriş

Kasas Suresi, Kur’an-ı Kerim’in 28. suresidir ve Mekke’de nâzil olmuştur. 88 ayetten oluşan bu sure, yaşam mücadelesinin, tevhid inancının önemini ve gerçeklerin zamanla nasıl açığa çıkacağını ele alır. Bu yazıda, Kasas Suresi’nin Türkçe okunuşunu ve özünü sizlerle paylaşarak, anlamını kavramanıza yardımcı olmayı amaçlıyorum.

Kasas Suresi Hakkında Bilgiler

Kasas, Arapça’da “olaylar” veya “hikâyeler” anlamına gelir. Bu sure, özellikle Hz. Musa’nın hayatı etrafında şekillenen olayları ve Müslümanların karşılaştığı zorlukları anlatmaktadır. Allah Teâlâ’nın, Hz. Musa vasıtasıyla Firavun’a karşı koyuşunu ve inananları destekleyişini detaylandırır.

Sure, ilk olarak Musa’nın doğumu, büyümesi, Firavun’un zulmü altındaki topluma karşı duruşu ve nihayetinde zaferini anlatan bölümler içerir. Bu nedenle, inanların ezilmişliğinden, onların tekrar dirilişine ve yükselişine vurgu yapılmaktadır.

Kasas Suresi’nin temel mesajı, Allah’ın hikmetini ve tek olan ilahımıza olan güveni pekiştirmekte ve bu doğrultuda yaşamaya yönlendirmektedir. Ayrıca, realitenin dönüşeceği ve aslında nasıl bir fincan içinde küresel bir rantın sorgulanacağını ortaya koyar. Doğru olan, ancak ilahi olanın kendisini bilmektir.

Kasas Suresi’nin Türkçe Okunuşu

Kasas Suresi, Kur’an-ı Kerim’de şu şekilde yer almakta:

1. Tâ sîn mîm.

2. Tilke âyatul kitâbil mubîn.

3. Netlû aleyke min nebei mûsâ ve fir’avne bil hakkı li kavmin yu’minûn.

4. İnne fir’avne alâ fîl ardı ve ceale ehlehâ şiyean yestad’ıfu tâifeten minhum yuzebbihu ebnâehum ve yestahyî nisâehum, innehu kâne minel mufsidîn.

5. Ve nurîdu en nemunne alâllezînestud’ıfû fîl ardı ve nec’alehum eimmeten ve nec’alehumul vârisîn.

6. Ve numekkine lehum fîl ardı ve nuriye fir’avne ve hâmâne ve cunûdehumâ minhum mâ kânû yahzerûn.

7. Ve evhaynâ ilâ ummi mûsâ en erdıîhi, fe izâ hıfti aleyhi fe elkîhi fîl yemmi ve lâ tehâfî ve lâ tahzenî, innâ râddûhu ileyki ve câılûhu minel murselîn.

8. Feltekatahû âlu fir’avne li yekûne lehum aduvven ve hazenâ, inne fir’avne ve hâmâne ve cunûdehumâ kânû hâtıhîn.

9. Ve kâletimraetu fir’avne kurratu aynin lî ve leke, lâ taktulûhu asâ en yenfeanâ ev nettehızehu veleden ve hum lâ yeş’urûn.

10. Ve asbaha fuâdu ummi mûsâ fârigâ, in kâdet le tubdî bihî lev lâ en rabatnâ alâ kalbihâ li tekûne minel mu’minîn.

11. Ve kâlet li uhtihî kussîhi fe besurat bihî an cunubin ve hum lâ yeş’urûn.

12. Ve harramnâ aleyhil merâdıa min kablu fe kâlet hel edullukum alâ ehli beytin yekfulûnehu lekum ve hum lehu nâsıhûn.

13. Fe radednâhu ilâ ummihî key tekarra aynuhâ ve lâ tahzene ve li ta’leme enne va’dallâhi hakkun ve lâkinne ekserahum lâ ya’lemûn.

14. Ve lemmâ belega eşuddehu vestevâ âteynâhu hukmen ve ilmâ, ve kezâlike neczîl muhsinîn.

15. Ve dehalel medînete alâ hîni gafletin min ehlihâ fe vecede fîhâ raculeyni yaktetilâni hâzâ min şîatihî ve hâzâ min aduvvihî, festegâsehullezî min şîatihî alâllezî min aduvvihî, fe vekezehu mûsâ fe kadâ aleyhi kâle hâzâ min ameliş şeytân; innehu aduvvun mudillun mubîn.

16. Kâle rabbi innî zalemtu nefsî fagfirlî, fe gafera lehu; innehu huvel gafûrur rahîm.

17. Kâle rabbi bimâ en’amte aleyye fe len ekûne zahîran lil mucrimîn.

18. Fe asbaha fîl medîneti hâifen yeterakkabu fe izâllezîstensarahu bil emsi yestasrihuhu, kâle lehu mûsâ inneke le gaviyyun mubîn.

19. Fe lemmâ en erâde en yabtışe billezî huve aduvvun lehumâ kâle yâ mûsâ e turîdu en taktuleni kemâ katelte nefsen bil emsi; in turîdu illâ en tekûne cebbâren fîl ardı ve mâ turîdu en tekûne minel muslihîn.

20. Ve câe raculun min aksal medîneti yes’â; kâle yâ mûsâ inne'l melee ye’temirûne bike li yaktulûke; fahruc, innî leke minen nâsıhîn.

21. Fe harace minhâ hâifen yeterakkabu; kâle rabbi neccinî minel kavmiz zâlimîn.

22. Ve lemmâ teveccehe tilkâe medyene kâle asâ rabbî en yehdiyenî sevâes sebîl.

23. Ve lemmâ verede mâe medyene vecede aleyhi ummeten minen nâsi yeskûn; ve vecede min dûnihimumraeteyni tezûdân; kâle mâ hatbukumâ, kâletâ lâ neskî hattâ yusdirar riâu ve ebûnâ şeyhun kebîr.

24. Fe sekâ lehumâ, summe tevellâ ilâz zılli; fe kâle rabbi innî limâ enzelte ileyye min hayrin fakîr.

25. Fe câethu ıhdâhumâ temşî alâstihyâin; kâlet inne ebî yed’ûke li yecziyeke ecra mâ sekayte lenâ; fe lemmâ câehu ve kassa aleyhil kasasa; kâle lâ tehaf; necevte minel kavmiz zâlimîn.

26. Kâlet ıhdâhumâ yâ ebetiste’cirhu; inne hayra meniste’certel kaviyyul emîn.

27. Kâle innî urîdu en unkihake ihdâbneteyye hâteyni alâ en te’curanî semâniye hıcec; fe in etmemte aşran fe min indike; ve mâ urîdu en eşukka aleyke; se tecidunî in şâallâhu minas sâlihîn.

28. Kâle zâlike beynî ve beyneke; eyyemâl eceleyni kadaytu fe lâ udvâne aleyye; vallâhu alâ mâ nekûlu vekîl.

29. Fe lemmâ kadâ mûsâl ecele ve sâra bi ehlihî ânese min cânibit tûri nârâ; kâle li ehlihimkusu; innî ânestu nâren; leallî âtîkum minhâ bi haberin ev cezvetin minen nâri; leallekum testalûn.

30. Fe lemmâ etâhâ nûdiye min şâtııl vâdil eymeni fîl buk’atil mubâraketi mineş şecerati; en yâ mûsâ innî enallâhu rabbul âlemîn.

31. Ve en elkı asâke; fe lemmâ raâhâ tehtezzu keennehâ cânnun vellâ mudbiran ve lem yuakkıb; yâ mûsâ akbil ve lâ tehaf; inneke minel âminîn.

32. Usluk yedeke fî ceybike tahruc beydâe min gayri sû; vadmum ileyke cenâhake miner rahbi fe zânike burhânâni min rabbike ilâ fir’avne ve melâihî, innehum kânû kavmen fâsikîn.

33. Kâle rabbi innî kateltu minhum nefsen; fe ehâfu en yaktulûni.

34. Ve ahî hârûnu huve efsahu minnî lisânen; fe ersilhu maiye rid’en yusaddıkunî, innî ehâfu en yukezzibûni.

35. Kâle se neşuddu adudeke bi ahîke ve nec’alu lekumâ sultânen, fe lâ yasılûne ileykumâ bi âyâtinâ; entumâ ve menittebeakumel gâlibûn.

36. Fe lemmâ câehum mûsâ bi ayâtinâ beyyinâtin; kâlû mâ hâzâ illâ sihrun mufteran; ve mâ semi’nâ bi hâzâ fî âbâinel evvelîn.

37. Ve kâle mûsâ rabbî a’lemu bi men câe bil hudâ min indihî ve men tekûnu lehu âkıbetud dâr; innehu lâ yuflihuz zâlimûn.

38. Ve kâle fir’avnu yâ eyyuhâl meleu; mâ alimtu lekum min ilâhin gayrî; fe evkıd lî yâ hâmânu alât tîni; fec’al lî sarhan leallî attaliu ilâ ilâhi mûsâ; ve innî le ezunnuhu minel kâzibîn.

39. Vestekbere huve ve cunûduhu fîl ardı bi gayril hakkı; ve zannû ennehum ileynâ lâ yurceûn.

40. Fe ehaznâhu ve cunûdehu; fe nebeznâhum fîl yemm; fanzur keyfe kâne âkıbetuz zâlimîn.

41. Ve cealnâhum eimmeten yed’ûne ilân nâr; ve yevmel kıyâmeti lâ yunsarûn.

42. Ve etba’nâhum fî hâzihid dunyâ la’neten ve yevmel kıyâmeti hum minel makbûhîn.

43. Ve lekad âteynâ mûsâl kitâbe min ba’di mâ ehleknâl kurûnel ûlâ besâire lin nâsi ve huden ve rahmeten leallehum yetezekkerûn.

44. Ve mâ kunte bi cânibil garbiyyi iz kadaynâ ilâ mûsâl emre; ve mâ kunte mineş şâhidîn.

45. Ve lâkinnâ enşe’nâ kurûnen fe tetâvele aleyhimul umur; ve mâ kunte sâviyen fî ehli medyene tetlû aleyhim âyâtinâ; ve lâkinnâ kunnâ mursilîn.

46. Ve mâ kunte bi cânibit tûri iz nâdeynâ, ve lâkin rahmeten min rabbike li tunzire kavmen mâ etâhum min nezîrin min kablike leallehum yetezekkerûn.

47. Ve lev lâ en tusîbehum musîbetun bimâ kaddemet eydîhim, fe yekûlû rabbenâ lev lâ erselte ileynâ resûlen fe nettebia âyâtike ve nekûne minel mu’minîn.

48. Fe lemmâ câehumul hakku min indinâ; kâlû lev lâ ûtiye misle mâ ûtıye mûsâ, e ve lem yekfurû bimâ ûtiye mûsâ min kablu; kâlû sihrâni tezâhera, ve kâlû innâ bi kullin kâfirûn.

49. Kul fe’tû bi kitâbin min indillâhi huve ehdâ min humâ ettebi’ hu in kuntum sâdikîn.

50. Fe in lem yestecîbû leke fa’lem ennemâ yettebiûne ehvâehum; ve men edallu mimmenittebea hevâhu bi gayri huden minallâh, innallâhe lâ yehdil kavmez zâlimîn.

51. Ve lekad vassalnâ lehumul kavle leallehum yetezekkerûn.

52. Ellezîne âteynâhumul kitâbe min kablihî hum bihî yu’minûn.

53. Ve izâ yutlâ aleyhim kâlû âmennâ bihî; innehul hakku min rabbinâ; innâ kunnâ min kablihî muslimîn.

54. Ulâike yu’tevne ecrahum merrateyni bimâ saberû; ve yedraûne bil hasenetis seyyiete; ve mimmâ razaknâhum yunfikûn.

55. Ve izâ semiûl lagve a’radû anhu; ve kâlû lenâ a’mâlunâ ve lekum a’mâlukum; selâmun aleykum, lâ nebtegîl câhilîn.

56. İnneke lâ tehdî men ahbebte; ve lâkinnallâhe yehdî men yeşâu; ve huve a’lemu bil muhtedîn.

57. Ve kâlû in nettebiıl hudâ meake nutehattaf min ardınâ; e ve lem numekkin lehum haramen âminen; yucbâ ileyhi semerâtu kulli şey’in; rızkan min ledunnâ ve lâkinne ekserahum lâ ya’lemûn.

58. Ve kem ehleknâ min karyetin batırat maîşetehâ; fe tilke mesâkinuhum lem tusken min ba’dihim illâ kalîlâ; ve kunnâ nahnul vârisîn.

59. Ve mâ kâne rabbuke muhlikel kurâ hattâ yeb’ase fî ummihâ resûlen yetlû aleyhim âyâtinâ; ve mâ kunnâ muhlikîl kurâ illâ ve ehluhâ zâlimûn.

60. Ve mâ ûtîtum min şey’in; fe metâul hayâtid dunyâ ve zînetuhâ; ve mâ indallâhi hayrun ve ebkâ; e fe lâ ta’kılûn.

61. E fe men vaadnâhu va’den hasenen; fe huve lâkîhi; ke men metta’nâhu metâal hayâtid dunyâ; summe huve yevmel kıyâmeti minel muhdarîn.

62. Ve yevme yunâdîhim fe yekûlu eyne şurakâiyellezîne kuntum tez’umûn.

63. Kâlellezîne hakka aleyhimul kavlu rabbenâ hâulâillezîne agveynâ; agveynâhum kemâ gaveynâ; teberra’nâ ileyke mâ kânû iyyânâ ya’budûn.

64. Ve kîled’û şurakâekum fe deavhum; fe lem yestecîbû lehum; ve raavul azâb, lev ennehum kânû yehtedûn.

65. Ve yevme yunâdîhim fe yekûlu mâzâ ecebtumul murselîn.

66. Fe amiyet aleyhimul enbâu yevme izin; fe hum lâ yetesâelûn.

67. Fe emmâ men tâbe ve âmene ve amile sâlihân; fe asâ en yekûne minel muflihîn.

68. Ve rabbuke yahluku mâ yeşâu ve yahtâru; mâ kâne lehumul hıyaratu; subhânallâhi ve teâlâ ammâ yuşrikûn.

69. Ve rabbuke ya’lemu mâ tukinnu sudûruhum ve mâ yu’linûn.

70. Ve huvallâhu lâ ilâhe illâ huve; lehul hamdu fîl ûlâ vel âhırati; ve lehul hukmu ve ileyhi turceûn.

71. Kul e raeytum in cealallâhu aleykumul leyle sermeden ilâ yevmil kıyâmeti men ilâhun gayrullâhi ye’tîkum bi dıyâin; e fe lâ tesme’ûn.

72. Kul e raeytum in cealallâhu aleykunun nehâre sermeden ilâ yevmil kıyâmeti men ilâhun gayrullâhi ye’tîkum bi leylin teskunûn fîhi; e fe lâ tubsırûn.

73. Ve min rahmetihî ceale lekumul leyle ven nehâre li teskunû fîhi ve li tebtegû min fadlihî ve leallekum teşkurûn.

74. Ve yevme yunâdîhim fe yekûlu eyne şurakâiyellezîne kuntum tez’umûn.

75. Ve neza’nâ min kulli ummetin şehîden; fe kulnâ hâtû burhânekum; fe alimû ennel hakka lillâhi ve dalle anhum mâ kânû yefterûn.

76. İnne kârûne kâne min kavmi mûsâ; fe begâ aleyhim; ve âteynâhu minel kunûzi; mâ inne mefâtihahu le tenûu bil usbeti ulî kuvveti; iz kâle lehu kavmuhu lâ tefrah; innallâhe lâ yuhıbbul ferihîn.

77. Vebtegı fîmâ âtâkellâhud dârel âhırate ve lâ tense nasîbeke mined dunyâ ve ahsin kemâ ahsenallâhu ileyke ve lâ tebgıl fesâde fîl ard; innallâhe lâ yuhıbbul mufsidîn.

78. Kâle innemâ ûtîtuhu alâ ilmin indî; e ve lem ya’lem ennellâhe kad ehleke min kablihî minel kurûni men huve eşeddu minhu kuvveten ve ekseru cem’â; ve lâ yus’elu an zunûbihimul mucrimûn.

79. Fe harace alâ kavmihî fî zînetihî; kâlellezîne yurîdûnel hayâted dunyâ; yâ leyte lenâ misle mâ ûtiye kârûnu; innehu le zû hazzın azîm.

80. Ve kâlellezîne ûtûl ilme; veylekum sevâbullâhi hayrun li men âmene ve amile sâlihâ; ve lâ yulekkâhâ illâs sâbirûn.

81. Fe hasefnâ bihî ve bidârihil arda; fe mâ kâne lehu min fietin yansurûnehu min dûnillâhi ve mâ kâne minel muntasırîn.

82. Ve asbehallezîne temennev mekânehu bil emsi yekûlûne; vey ke enneallâhe yebsutur rızka li men yeşâu min ıbâdihî ve yakdir; lev lâ en mennallâhu aleynâ le hasefe binâ; vey ke ennehu lâ yuflihul kâfirûn.

83. Tilked dârul âhıratu nec’aluhâ lillezîne lâ yurîdûne uluvven fîl ardı ve lâ fesâd; vel âkıbetu lil muttakîn.

84. Men câe bil haseneti fe lehu hayrun minhâ; ve men câe bis seyyieti fe lâ yuczellezîne amilûs seyyiâti illâ mâ kânû ya’melûn.

85. İnnellezî farada aleykel kur’âne le râdduke ilâ meâd; kul rabbî a’lemu men câe bil hudâ ve men huve fî dalâlin mubîn.

86. Ve mâ kunte tercû en yulkâ ileykel kitâbu illâ rahmeten min rabbike; fe lâ tekûnenne zahîran lil kâfirîn.

87. Ve lâ yasuddunneke an âyâtillâhi ba’de iz unzılet ileyke; ved’u ilâ rabbike; ve lâ tekûnenne minel muşrikîn.

88. Ve lâ ted’u meallâhi ilâhen âhar; lâ ilâhe illâ huve; kullu şey’in hâlikun illâ vechehu; lehul hukmu ve ileyhi turceûn.

Sonuç

Kasas Suresi, insanlara kutlu ve umut dolu mesajlar vermenin yanı sıra, inancı, sabrı ve Allah’a güveni vurgulayan önemli bir derinliğe sahiptir. Bu sureyi okuduğunuzda, Hz. Musa’nın zaferinin ardındaki ilahi sırrı daha iyi anlamış olacaksınız. Hayatımızda karşılaştığımız en zor dönemlerde dahi, Kasas Suresi’ndeki dersleri hatırlamak, Allah’a olan bağlılığımızı kuvvetlendirecek ve manevi bir güç verecektir. Dualarınızda ve hayatınızda daima Samimi ve içten olmayı unutmamalıyız. Allah hepimizin yardımcısı olsun.